ขอกล่าว สวัสดี และยินดีต้อนรับครับ
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ บล็อคของนักเขียนอิสระ ที่ค่อนข้างจะมีความเป็นตัวของตัวเองสูง
บล็อคนี้ก็ใช้ชื่อว่า "นักเขียนอิสระ ต.ต้น"
(ชื่อเดิม "นักเขียนอิสระ กล่องหกด้าน")
(ชื่อเดิม "นักเขียนอิสระ กล่องหกด้าน")
ผมเขียนไปเรื่อยๆนะครับ เขียนเมื่อมีเวลาว่าง เขียนทั้งเรื่องสั้น และบทความ
เรื่องสั้นทุกเรื่องที่ผมเขียน ผมส่งให้ขายหัวเราะด้วยนะครับ
เผื่อว่า ทาง บก. พิจารณาแล้วเห็นว่าสนุก น่าสนใจ แล้วงานผ่าน
ผมก็จะได้มีกำลังใจเขียนต่อไปเรื่อยๆครับ
ข้อมูลเบื้องต้นเล็กๆน้อยๆ ของนักเขียนอิสระ ต.ต้น
เรื่องสั้นทุกเรื่องที่ผมเขียน ผมส่งให้ขายหัวเราะด้วยนะครับ
เผื่อว่า ทาง บก. พิจารณาแล้วเห็นว่าสนุก น่าสนใจ แล้วงานผ่าน
ผมก็จะได้มีกำลังใจเขียนต่อไปเรื่อยๆครับ
ข้อมูลเบื้องต้นเล็กๆน้อยๆ ของนักเขียนอิสระ ต.ต้น
ชื่อ-สกุล : ฐิติพงศ์ กันทรัญ (ต้น)
เกิดมาดูโลกเมื่อ : 3 พฤษภาคม 25xx
สถานที่เกิดมาดูโลก : จังหวัดเชียงใหม่
ปัจจุบันอยู่ที่ : จังหวัดกรุงเทพมหาครฯ
ประวัติการขีดๆ เขียนๆ :
เริ่มเขียนเรื่องสั้นตั้งแต่เรียนชั้น ปวส. หรือเมื่อปี 2542
ตอนนั้นยังเขียนไม่เก่ง และการส่งผลงานให้ทางขายหัวเราะพิจารณา ก็ต้องส่งทางจดหมาย ก็ไม่รู้ว่าส่งไปถึงมั้ย หรือมีใครแอบขโมยเอาไปอ่านระหว่างทางหรือเปล่า (เหมือนเรื่องที่แต่งจะสนุก จนต้องมีคนขโมยอย่างงั้นแหละ หลงตัวเองจริงๆแก)
ตอนสมัย ปวส. ส่งผลงานผ่านอยู่ 1 เรื่อง ซึ่งก็ผ่านนานมากแล้ว จนจำไม่ได้ว่า เรื่องอะไร
แล้วผมก็หยุดเขียนเรื่องสั้นส่งหลังจากเริ่มเข้าเรียน ปริญญาตรี เมื่อปี 2544
จนมาเริ่มเขียนอีกครั้งก็เมื่อปี 2556 แล้วก็เขียนมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน โดยใช้เวลาว่างจากการทำงาน คิด จินตนาการ แต่งเรื่อง เขียนเรื่อง แล้วก็พิมพ์ลงในบล็อคแห่งนี้ พร้อมกับส่งให้ขายหัวเราะพิจารณาด้วย
นอกจากจะแต่งเรื่องสั้นแล้ว ตอนนี้ก็หันมาเขียนบทความเพิ่มอีกอย่าง จะเรียกว่าบทความก็ไม่เชิง อาจจะต้องเรียกว่า เขียนบ่นซะมากกว่า (มันเหมือนเขียนบ่นจริงๆนะเออ) ยิ่งหลังๆมานี่เขียนบทความมากกว่าเรื่องสั้นซะแล้ว เพราะบทความมันใช้เวลาเขียนไม่มาก แล้วก็ไม่ต้องจินตนาการมากด้วย (ทำงานเยอะด้วย แก่ขึ้นด้วย จินตนาการในการแต่งเรื่องสั้นเลยลดลง)
ถามว่าทำไมชอบเขียนเรื่องสั้น :
จะว่าชอบเขียนเรื่องสั้นก็ไม่เชิงนะครับ เพราะผมเป็นคนพูดน้อย แล้วก็ไม่ค่อยคิดก่อนพูด เลยชอบเขียนมากกว่า เพราะการเขียนมันคิดก่อนได้ แล้วอีกอย่างคือ เขียนผิดก็แก้ได้ แต่การพูด ถ้าพูดไปแล้ว มันไปเลย คนที่ได้ฟังก็อาจจะมีปฏิกิริยาต่อเราทันที
ติดต่อผมได้ทางไหนบ้าง :
ทางอีเมล หรือเฟสบุ๊ค : tonpop_ton@hotmail.com
ทาง Line : ไอดี toncm
ทางโทรศัพท์ : ไม่มี ไม่ให้ เพราะอย่างที่บอก ผมไม่ค่อยชอบพูด
เบื้องต้นก็เพียงเท่านี้แหละครับ สำหรับคนที่อยากรู้จักผม ^__^
ประวัติการขีดๆ เขียนๆ :
เริ่มเขียนเรื่องสั้นตั้งแต่เรียนชั้น ปวส. หรือเมื่อปี 2542
ตอนนั้นยังเขียนไม่เก่ง และการส่งผลงานให้ทางขายหัวเราะพิจารณา ก็ต้องส่งทางจดหมาย ก็ไม่รู้ว่าส่งไปถึงมั้ย หรือมีใครแอบขโมยเอาไปอ่านระหว่างทางหรือเปล่า (เหมือนเรื่องที่แต่งจะสนุก จนต้องมีคนขโมยอย่างงั้นแหละ หลงตัวเองจริงๆแก)
ตอนสมัย ปวส. ส่งผลงานผ่านอยู่ 1 เรื่อง ซึ่งก็ผ่านนานมากแล้ว จนจำไม่ได้ว่า เรื่องอะไร
แล้วผมก็หยุดเขียนเรื่องสั้นส่งหลังจากเริ่มเข้าเรียน ปริญญาตรี เมื่อปี 2544
จนมาเริ่มเขียนอีกครั้งก็เมื่อปี 2556 แล้วก็เขียนมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน โดยใช้เวลาว่างจากการทำงาน คิด จินตนาการ แต่งเรื่อง เขียนเรื่อง แล้วก็พิมพ์ลงในบล็อคแห่งนี้ พร้อมกับส่งให้ขายหัวเราะพิจารณาด้วย
นอกจากจะแต่งเรื่องสั้นแล้ว ตอนนี้ก็หันมาเขียนบทความเพิ่มอีกอย่าง จะเรียกว่าบทความก็ไม่เชิง อาจจะต้องเรียกว่า เขียนบ่นซะมากกว่า (มันเหมือนเขียนบ่นจริงๆนะเออ) ยิ่งหลังๆมานี่เขียนบทความมากกว่าเรื่องสั้นซะแล้ว เพราะบทความมันใช้เวลาเขียนไม่มาก แล้วก็ไม่ต้องจินตนาการมากด้วย (ทำงานเยอะด้วย แก่ขึ้นด้วย จินตนาการในการแต่งเรื่องสั้นเลยลดลง)
ถามว่าทำไมชอบเขียนเรื่องสั้น :
จะว่าชอบเขียนเรื่องสั้นก็ไม่เชิงนะครับ เพราะผมเป็นคนพูดน้อย แล้วก็ไม่ค่อยคิดก่อนพูด เลยชอบเขียนมากกว่า เพราะการเขียนมันคิดก่อนได้ แล้วอีกอย่างคือ เขียนผิดก็แก้ได้ แต่การพูด ถ้าพูดไปแล้ว มันไปเลย คนที่ได้ฟังก็อาจจะมีปฏิกิริยาต่อเราทันที
ติดต่อผมได้ทางไหนบ้าง :
ทางอีเมล หรือเฟสบุ๊ค : tonpop_ton@hotmail.com
ทาง Line : ไอดี toncm
ทางโทรศัพท์ : ไม่มี ไม่ให้ เพราะอย่างที่บอก ผมไม่ค่อยชอบพูด
เบื้องต้นก็เพียงเท่านี้แหละครับ สำหรับคนที่อยากรู้จักผม ^__^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น