นักเขียนอิสระ ต.ต้น

 เปิดไฟเลี้ยวเถอะครับ ถ้ามันไม่ได้ทำให้บ้านพี่ไฟไหม้ 16 กุมภาพันธ์ 2564        จำไม่ได้ว่าเคยเขียนเรื่องนี้ไปรึยังนะครับ แต่ว่าวันนี้โดนอีกแล้ว ก็เอามาเขียนอีกสักรอบก็แล้วกัน แล้วถ้าโดนอีก ก็อาจจะเอามาเขียนอีกเรื่อยๆ ฮ่าๆๆ ก็มันหงุดหงิดจริงๆนี่ครับ ซื้อใบขับขี้มารึไง ทำไมถึงได้ไม่มีมารยาท ไม่รู้กฎหมายได้ขนาดนั้น ใครๆก็รู้ว่า ถ้าจะเลี้ยว ต้องเปิดไฟเลี้ยวก่อน ไม่ใช่เลี้ยวเสร็จแล้ว ค่อยเปิดไฟแล้ว แหม พูดละขึ้นๆ        วันนี้ที่เจอมาก็คือ ขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลังรถกระบะคันหนึ่งครับ แล้วรถคันนั้นมันขับแบบเบี่ยงขวานิดนึงครับ ทำให้ผมแซงไม่ได้ ก็ต้องขี่ตามไปเรื่อยๆ แล้วก็ไม่รู้ว่าเขารอให้ผมแซง หรือว่าเขารอจังหวะออกขวาก็ไม่รู้นะครับ เพราะขี่ตามกันไปไกลอยู่ ซึ่งจังหวะแซงผมทำไม่ได้ครับ เพราะเขาเบี่ยงขวานิดๆ เบียดเลนอยู่ ช่องว่างในการแซงมันไม่พอครับ        จนในที่สุดเขาก็เปลี่ยนเลนไปเลนขวาตามที่คิดไว้ครับ แต่ที่หงุดหงิดคือ เขาเข้าไปค่อนเลนแล้วครับ ถึงจะเปิดไฟเลี้ยวขวา จริงๆถ้าเปิดไฟเลี้ยวขวาตั้งแต่แรก ผมอาจจะผ่อนความเร็ว แล้วเบี่ยงออกซ้ายไป แล้วเขาก็เข้าเลนขวาไปเลยก็ได้ แต่ทำไมเขาไม่ทำ ทำไมไม่เปิดไฟเ

เมื่อไหร่ละครไทย จะนำสังคมไปในทางที่ดี 9 กุมภาพันธ์ 2564        ปัจจุบันละครไทยมีทั้งที่สะท้อนสังคม และนำสังคมไปในทางที่ดี แต่ส่วนใหญ่แล้วที่จะนิยมกัน ก็จะเป็นพวกสะท้อนสังคมซะมากกว่า ถามว่าเพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่า คนเข้าถึงง่าย เข้าใจง่ายยังไงล่ะครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องยาเสพติด เรื่องความรุนแรง เรื่องเพศ เรื่องความรักผิดๆ ฯลฯ ก็อีกเยอะล่ะครับ ก็ไม่รู้เรียกว่า สะท้อนสังคม หรือเอาแค่ชีวิตจริงมาทำละครกันแน่        แต่เชื่อเถอะครับว่า มันไม่ได้ทำให้สังคมดีขึ้นสักเท่าไหร่หรอกครับ ดีไม่ดี นำพาสังคมไทยดำดิ่งลงไปอีกด้วยซ้ำ        จะยกตัวอย่างทีละข้อๆ ที่เห็นในละครไทย แล้วมันไม่ได้ช่วยให้สังคมไทยดีขึ้นเลยก็แล้วกันนะครับ        เรื่องยาเสพติด ที่เห็นๆส่วนมากเลยก็คือ เจ้าพ่อ นี่เลยยยย รวยมาเลย มีอิทธิพลสุดๆ มีเงินเยอะแยะ แต่ถามว่ารวยเพราะอะไร ในละครก็บอกว่า มีการยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดนั่นเอง แม้ว่าในตอนท้ายเรื่องเจ้าพ่อจะโดนจับ แต่ถามว่า ความรวยที่เห็นในละคร คนธรรมดาๆที่ดูละครอยากรวยมั้ย ตอบได้เลยว่า อยากรวยแน่ๆ และมันก็ทำให้คนธรรมดาๆ มุ่งหายาเสพติดเพื่อหวังรวยยังไงล่ะครับ        เรื่องยาเสพติดอ

 จะเยียวยา หรือจะเล่นเกม ? 8 กุมภาพันธ์ 2564        อยากจะถามรัฐบาลประยุทธ์สุดๆเลยครับ ว่านี่พวกท่านกำลังทำการเยียวยา หรือพวกท่านกำลังเล่นเกมอะไรกับประชาชนอยู่กันแน่ เพราะโครงการที่ออกมา มันช่างเหมือนกันเลยเกมซะมากกว่านะ        ทำไมถึงเหมือนเล่นเกมน่ะเหรอ ก็เพราะว่า เกมน่ะ จะเล่นเฉพาะคนที่สนใจ และมีอุปกรณ์พร้อมยังไงล่ะ ใครไม่สนใจ ก็จะไม่เล่น หรือใครที่อยากเล่น แต่อุปกรณ์ไม่พร้อม เขาก็ไม่เล่นไง จริงมั้ยล่ะครับ        หากเปรียบเทียบกับเงินเยียวยาในชีวิตจริงๆ มองภาพกว้างๆ ก็จะเห็นว่า เออนี่ล่ะ การเล่นเกม ไม่ใช่การเยียวยาอย่างจริงใจของรัฐบาลเลย        สมมุติว่ามีคนอยู่ 100 คนที่ได้รับผลกระทบจากโควิค และต้องได้รับการเยียวยาครบทุกคน แต่รัฐบาลบอกว่า เอ้า ใครอยากได้รับการเยียวยานะ ต้องลงทะเบียนนะ มีสิทธิทั้งหมด 70 คน ห๊ะ เชี้ยละ  ที่ต้องเยียวยา 100 คน แต่มีสิทธิแค่ 70 คนเนี่ยนะ นี่เกมที่ 1 ละ        ในการลงทะเบียนรับสิทธินั้น ต้องมีโทรศัพท์ที่เล่นอินเตอร์เน็ตได้ หรือสมาร์ทโฟนด้วย ใน 100 คน อาจจะมีเพียง 90 คนก็ได้ที่มีพร้อม ดังนั้นเงื่อนไขนี้ก็ตัดคนออกไปเลย 10 คนแน่ๆละ แล้วก็มีคนรวยบางคนบอกว่า

หนูต้องสอบผ่าน        "ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า ดวงจันทร์เป็นบริวารของโลก ไม่มีแสงในตัวเอง แต่ที่เรามองเห็นดวงจันทร์สว่างนั้น เกิดจากได้รับแสงจากดวงอาทิตย์ แล้วสะท้อนมายังโลกนั่นเอง เอาล่ะ ใครมีคำถามอะไรมั้ยคะ" จบประโยคของคุณครู ก็ไม่มีใครกล้ามีคำถามเลยสักคน        "ถ้าไม่มีใครถามอะไร งั้นวันนี้ก็จบเท่านี้ค่ะ เลิกเรียนได้" คุณครูวิชาวิทยาศาสตร์สอนเรื่องของระบบสุริยะจักรวาลในชั่วโมงเรียนของวันนี้ มันช่างดูแปลกใหม่ และน่าสนใจมากๆ จนรู้สึกว่า อยากจะไปท่องอวกาศดูสักครั้ง มันคงสนุกไม่น้อยเลย        "อ่อ ครูลืมบอกไปว่า วันจันทร์ครูจะสอบเก็บคะแนนเกี่ยวกับเรื่องที่เรียนกันวันนี้นะ" ระหว่างที่คุณครูเก็บของเตรียมไปสอนที่ห้องอื่นต่อ ก็ได้หันมาบอกนักเรียนทุกคนในห้องให้ได้รับรู้ว่า วันจันทร์เตรียมตัวโดนเชือดกันไว้นะ        "ขอบคุณครับ/ค่ะ" นักเรียนทุกคนทำความเคารพคุณครูหลังจากที่คุณครูได้สอนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว        สวัสดีค่ะ หนูชื่อ เบส นะคะ ตอนนี้หนูเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 5 ค่ะ ถึงหนูจะยังเด็ก แต่หนูก็มีความคิด และความรับผิดชอบที่โตเกินวัยมากนะคะ หนูเรี

 รัฐประหารที่ฉุดรั้งประเทศ 2 กุมภาพันธ์ 2564        ถ้าถามว่า อะไรที่ฉุดรั้งประเทศให้พัฒนาช้า หรือหยุดพัฒนา คำตอบแรกๆก็น่าจะเป็น การโกงกินของนักการเมือง เพราะมันเห็นชัดเจนมากๆ เอาแต่โกง เอาแต่กินงบประมาณในการพัฒนาประเทศ แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปพัฒนาประเทศล่ะ จริงมั้ยครับ        แต่มันก็ยังมีอีก 1 อย่างที่ฉุดรั้งประเทศไว้ นั่นก็คือ รัฐประหาร นั่นเอง        ทำไมผมถึงมองว่า รัฐประหารนั้นฉุดรั้งประเทศน่ะเหรอ ตอบง่ายๆเลยว่า ทหารไม่มีหัวในการบริหารประเทศครับ เพราะเขาไม่ได้เรียนมาทางนี้ เขาเรียนการป้องกัน การปกป้องประเทศเน้อ จะมาเก่งบริหารได้ยังไง อย่างมากก็แค่กุมอำนาจ หาคนเก่งๆเข้ามาอยู่ในทีมบริหาร แล้วก็บอกว่า...ทำให้หน่อยสิ        แล้วพอพวกทีมแนะนำอะไรไป ถ้าไม่ถูกใจ ไม่เข้าใจ ก็ไม่เอาอีก โว๊ะ แล้วมันจะพัฒนาประเทศได้ยังไงล่ะครับ         นอกจากจะบริหารไม่เก่งแล้ว ยังบ้าอำนาจไปอีก ไม่ถูกใจใคร จับมัน!!! เอ้าาาา จะย้อนยุคไปยุคไหนกันล่ะครับ ที่ไม่พอใจใครก็จับมัน ลงโทษมัน ให้มันคิดได้ว่า อย่ามาเถียงฉันนะ        ประเทศที่เข้าพัฒนาแล้ว เขาไม่มีรัฐประหารกันแล้วครับ แต่ก็ต้องยอมรับว่า กว่าที่เขาจะมีประช

 ศัตรูตัวฉกาจ 26 มกราคม 2564        โลกในปี ค.ศ. 2xxx        "เฮ้ย จะรีบไปไหนวะดล" ชายคนหนึ่งทักผม ในขณะที่ผมกำลังเร่งรีบที่จะไปทำเรื่องสำคัญมาก เรื่องคอขาดบาดตายเลยเดียว        ผมคิดในใจ 'ยังจะยิ้มทักทายกันอยู่อีก ไม่รู้เลยหรือไง ว่าศัตรูบุกมาถึงที่นี่แล้ว'        "อ่อ มีธุระสำคัญน่ะ รีบไปก่อนนะ" ผมรีบตอบกลับไป แล้วก็เดินผ่านไปอย่างเร่งรีบ โดยไม่หยุดเดินให้เสียเวลา เขาก็ทำได้แค่ทำหน้างง เพราะไม่เข้าใจว่า ทำไมผมต้องรีบขนาดนั้นด้วย        ผมรีบเดินด้วยความเร็วระดับที่ลงแข่งขันเดินเร็วได้เลยทีเดียว ผมพยายามไม่วิ่ง เพื่อไม่ให้ผู้คนในบริษัทแตกตื่นมากเกินไป จริงอยู่ว่าผมเพิ่งบ่นชายคนเมื่อกี้ไปว่า ไม่รู้เลยรึไงว่าศัตรูบุกมาถึงที่นี่แล้ว แต่ผมก็ลืมคิดไปว่า นี่มันภารกิจลับสุดยอด ที่มีผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้ และจัดการได้        ผมรีบเดินจนมาถึงหน้าประตู กับอาการเหนื่อย และหอบเล็กน้อย แล้วก็มีเหงือไหลซึมออกมาบ้าง แต่ก็ไม่มากจนผิดสังเกต ผมไม่รอช้ารีบเปิดประตูทันที สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าทำให้ผมถึงกับกลัว แล้วก็เหงื่อเริ่มออกมากกว่าตอนแรกทันที เพราะภาพที่ผมเห็นก็คือ...    

 สูตรคำนวณหวย มันใช้ได้จริงๆเหรอ ? 19 มกราคม 2564        วันก่อนได้คุยกับน้าเรื่องหวย ก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนน้าบอกว่า เคยซื้อสูตรคำนวณหวยมาหลายหมื่น แต่ก็คุ้มนะ เพราะคำนวณแล้ว ก็ถูกหวยหลายงวด ได้ทุนคืน ได้กำไรด้วย ผมก็คิดในใจ 'หือ? มันคำนวณได้ด้วยเหรอ'        ว่ากันด้วยความจริงที่เห็นๆกันอยู่ก็คือ หวยเนี่ย มันเป็นเรื่องของอนาคต มันมาจากการจับฉลาก แถมยังถ่ายทอดสดด้วย แล้วมันจะไปคำนวณได้ยังไงหว่า คิดแล้วก็ได้แต่สงสัย        แต่น้าก็บอกนะว่า หลายคนซื้อไปแล้ว ก็ถูกกันจริงๆ ทั้งที่ทำงานของน้า ทั้งที่บ้านนอกโน้นเลย คำนวณแล้วถูกกันเป็นว่าเล่น 3-5 งวดติดๆกันเลย เฮ้อออ มันถูกได้ยังไงว้าาา งง จริงๆครับ        ด้วยความสงสัยนี้ ก็เลยทำการค้นหาสูตรคำนวณหวยด้วยกูเกิลสิครับ เออเฮ้ย มีจริงๆด้วย หลายเว็บ หลายสำนักเลย แล้วก็ไม่ได้มีสูตรเดียวด้วยนะ มีสูตรเยอะมากให้เลือกใช้คำนวณกัน        เอาจริงๆมันก็น่าลองนะ เพราะหวยก็อยู่กับประเทศไทยมาช้านาน เพียงแต่ว่า สมมุติมันมี 10 สูตร แล้วเราเลือกแค่สูตรเดียวเนี่ย มันจะถูกมั้ย? หรือคำนวณ 10 สูตร ก็ต้องซื้อเลขทั้ง 10 สูตร เอ้า งั้นมันก็หว่านเลยไป 10 เลขเ

 ม.112 กฎหมาย ที่มากกว่ากฎหมาย 15 มกราคม 2564        บทความนี้เป็นบทความที่ค่อนข้างเสี่ยงทีเดียวในการเขียน เพราะฉะนั้นต้องพยายามเขียนให้รอดปลอดภัยให้ดี ฮ่าๆๆๆ        จั่วหัวบทความไว้ว่า "ม.112 กฎหมาย ที่มากกว่ากฎหมาย" ที่เขียนแบบนี้ก็อาจจะไม่ผิดสักเท่าไหร่ เพราะมันเหมือนข้อบังคับซะมากกว่า ว่าห้ามติเตียน ห้ามดูหมิ่น เกี่ยวกับ ... โดยเด็ดขาด มิเช่นนั้น ใครก็ได้ ย่อมมีสิทธิจะฟ้องร้องคนๆนั้นความผิดตามมาตรา 112 ได้เลย        เรียกได้ว่า เป็น"กฎแห่งเทพเหนือเทพ"เลยทีเดียวก็ว่าได้ครับ เพราะเทพบางองค์ หรือแม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังไม่มีกฎข้อไหนที่ทำร้ายผู้ที่ติเตียน หรือดูหมิ่นพระองค์ได้ขนาดนี้        ด้วยความรุนแรงของบทลงโทษที่ใครก็มองว่า เฮ้ย มันเวอร์วังอลังการเกิ๊นนนน และที่สำคัญคือ ใครจะฟ้องร้องใครก็ได้ นี่แหละคือ ตัวปัญหาที่แท้จริงของ ม.112 นี้        ตัวผมเองเพิ่งรู้จัก ม.112 ได้ไม่นาน ก็เลยไปค้นหาข้อมูลจากกูเกิลดูก็พบว่า ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 เนี่ย มันเกินความจำเป็นไปมากจริงๆครับ เพราะถ้าพูดกันตามตรงแล้ว กฎหมายดูหมิ่นควรจะให้ผู้ที่ถูกดูหมิ่นเป็นผู้ฟ้องร้องถึงจะถูกครั

 เมื่อคนรัก 2 คน เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน บันเทิงเลย 14 มกราคม 2564        ความบังเอิญมันเกิดขึ้นได้เสมอ เมื่อผมดันมีคนรัก 2 คน ที่เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน แต่คนละปี ยังดีที่ว่าทั้ง 2 คนยังสามารถคุยกันได้ ไม่ทะเลาะกัน        บทความนี้ปล่อยออกมาให้อ่านในวันที่ 14 มกราคม ซึ่งเป็นวันเกิดของคนรักของผม ซึ่งวันนี้เนี่ย คนรักของผมเกิด 2 คนอย่างที่บอกไปข้างต้น มาไล่เรียงเหตุการณ์กันดีกว่าครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมทั้ง 2 คนไม่ทะเลาะกัน แล้วทำไมทำไม๊ ผมดันมีคนรักเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกันซะได้        ย้อนกลับไปเมื่อปี 2548 ตอนนั้นผมเรียน ป.ตรี ที่จังหวัดเชียงรายครับ ซึ่งการไปเรียนที่นั่นผมต้องไปเช่าหอพักอยู่ครับ เพราะบ้านผมอยู่เชียงใหม่ จึงได้ไปเช่าห้องอยู่กับเพื่อนอีก 2 คน กลายเป็นว่าห้องที่เช่านั้นอยู่กัน 3 คน ดีว่าห้องใหญ่ครับ เลยยัดกันนอนได้        หอพักที่ไปเช่าอยู่เป็นหอรวมครับ ในย่านนั้นเรียกหอแห่งนี้ว่า "หอแดง" ครับ เพราะหอนี้ใช้อิฐสีแดงในการก่อผนังนั่นเอง (ก่ออิฐแล้ว ไม่ฉาบปูน+ทาสี เพราะโชว์อิฐเลย)        แล้วก็แน่นอนล่ะครับว่า หอรวมมันก็ต้องเจอสาวๆกันล่ะ ตอนนั้นผม

 ไปร้านตัดผมในช่วงโควิด-19 13 มกราคม 2564        ช่วงที่โควิด-19 ทำทุกอย่างสะดุดไปหมดแบบนี้ แต่ผมบนหัวมันไม่ได้หยุดยาวขึ้นด้วยน่ะสิ ก็เลยต้องรีบไปร้านตัดผมซะโดยด่วน ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ไปกว่านี้ แล้วร้านตัดผมโดนปิด มันจะยิ่งแย่ขึ้นไปอีก        ไปถึงร้านตัดผมก็ถือว่าโชคดีมาก เพราะที่ร้านไม่มีลูกค้าเลย (ร้านคงเป็นร้านเล็กๆด้วยแหละ) คนตัดผมถามเลย "ชื่ออะไร" ผมก็คิดในใจ 'ห๊ะ ถามชื่อทำไมหว่า' แล้วก็เดินไปหาคนตัดผม ผมเห็นสมุดจดรายชื่อลูกค้าวางอยู่ ก็เลยถึงบางอ้อเลยครับ        ก็ถือว่าดีนะครับ เขามีทั้งชื่อคนมาตัดผม และเบอร์โทร เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะได้โทรแจ้งคนที่มาตัดผมในช่วงเวลานั้นเลย        ตัดผมในช่วงโควิดแบบนี้ ก็ต้องใส่หน้ากากอนามัยป้องกันด้วยใช่มั้ยล่ะครับ ผมก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่า แล้วช่วงที่สายคล้องหูอยู่เนี่ย เขาจะตัดยังไงน้อ น่าจะต้องดึงไปดึงมาแน่ๆเลย แล้วก็ตามนั้นครับ พอถึงช่วงที่ต้องตัดใกล้ๆหู เขาก็ดึงๆๆจริงๆด้วย มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หรือเรื่องยากอะไรนะครับ แต่แค่เขาก็ปรับตัวได้ดีทีเดียว ไม่ต้องถอดหน้ากากอนามัยตอนตัดผม        ตัดไปเรื่อยๆสักพัก เขาก็เล่

แมวตบนิ้ว เลือดสาดเลย 12 มกราคม 2564         เมื่อวันก่อน ผมเอาอาหารให้แมวตรงหน้าประตูบ้าน ซึ่งตอนนั้นมีแค่แม่แมวอยู่ตัวเดียว ผมก็เทอาหารให้ปกติแหละ แต่แม่แมวยังไม่กินนะ มันมาคลอเคลียผมก่อน ผมก็เกาๆๆมันแหละ มันกำลังท้องด้วย น่าจะฟินน่าดู        เกาแม่แมวได้สักพัก ลูกแมววิ่งมาเว้ย ไม่รู้โผล่มาจากไหน อยู่ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้า มันก็มองๆ ว่าแม่มันทำอะไร แล้วผมทำอะไรอยู่        ทีนี้มันคงอยากเล่นบ้าง เล่นตามประสาความอยากรู้อยากเห็นของแมวเด็ก มันก็ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆผมนะ แต่เข้ามาแบบระวังตัว ค่อยๆอ้อมไปด้านหลัง ผมก็มองตาม มันก็แทบจะเดินวนรอบตัวผมแหละ ซึ่งตอนนั้นผมนั่งเกาแม่แมวอยู่        แล้วพอมันเข้ามาในระยะที่ผมเอื้อมถึง ผมก็จะเอามือไปจับ มันก็หนีซะงั้น น่าจะยังกลัวแน่ๆ แต่มันก็หนีไม่ไกลนะ เพราะคงอยากรู้อยากเห็นจริงๆแหละ มันก็ค่อยๆเข้ามาอีก คราวนี้ผมยื่นมือให้มันดมก่อน มันก็ค่อยๆเข้ามาดมๆๆ แล้วผมก็ตบหัวมันไปเบาๆ 1 ที ฮ่าๆๆ        มันถอยไปหนึ่งก้าว แล้วจะสู้เว้ย จะเอาตีนตบ แหมมมม ไอ้ตัวเล็ก ฮ่าๆๆ แต่สุดท้าย ผมก็เอามันมาเกาจนได้ เกาหัว เกาคาง เกาตัว แต่ด้วยความที่มันเด็กแหละครับ เหมือนจะยังไ

 ประสบการณ์พอร์ตหุ้นทองแตก เจ็บมิใช่น้อย 11 มกราคม 2564        เจ็บตัวเพราะเงินหายไป ไม่เท่าเจ็บใจที่มันทำพอร์ตแตก แล้ววกกลับมาเยาะเย้ยครับ ฮ่าๆๆ        เริ่มเรื่องราวของการเล่นหุ้นทอง มีคนชวนเล่นครับ เพราะมันเล่นได้ตลอดเวลาทั้งวันเลย ดูแนวโน้มของกราฟ แล้วก็เดาว่า ราคามันจะขึ้น หรือราคามันจะลง แล้วก็เทรดเลยครับ ถ้าเดาถูก ก็ได้ตังค์ แต่ถ้าเดาผิด ก็เสียตังค์แค่นั้นเองครับ (การพนันแบบถูกกฎหมายนี่เองงงงงง)        ตอนแรกที่ลงทุนไป ก็เล่นแบบกล้าๆกลัวๆล่ะครับ กลัวจะเสียทุนไป แต่เล่นไปเรื่อยๆ เริ่มมีประสบการณ์ เริ่มมีความกล้ามากยิ่งขึ้น จนในที่สุดก็ทำเงินได้ถึง 200 ดอลล่าใน 2 วัน แต่พอร์ตก็แตกกระจายกลายเป็นฝุ่นภายในวันเดียว เงิน 400 ดอลล่า(รวมทุน) หายไปในพริบตาเช่นกัน        ขอเริ่มเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลยนะครับ ผมเข้าเล่นหุ้นราคาทอง (XAUUSD) ที่เว็บแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนแรกก็เล่นแบบลองเชิงด้วยการเล่นบัญชี Micro ซึ่งลงทุนเพียงแค่ 5 ดอลล่าเท่านั้น (ตอนนั้น 1 ดอลล่า/32 บาท = 160 บาท)        ก็เล่นๆ ฝึกๆไปครับ แต่ด้วยความที่ว่า ราคาที่เล่นมันงงๆ (ซึ่งยอมรับว่า ตอนนี้ก็ยังงงครับ อธิบายไม่ถูก ฮ่าๆๆ) ก็ทำไ

 อยากเล่นกับแมว แต่ไม่อยากเลี้ยงแมว 8 มกราคม 2564        ณ ช่วงเวลาหนึ่งเมื่อหลายเดือนก่อน มีแมวจร 1 ตัวมาแอบนอนอยู่ที่บ้านเช่าของผมครับ ตอนแรกก็มองหน้ากัน แล้วมันก็วิ่งหนีครับ วิ่งแบบเร็วมากด้วย คงจะกลัวมากกกกก        แต่พอมองหน้ากันบ่อยๆเข้า จากรีบวิ่งหนี ก็กลายเป็นลุกเดินหนี กลายเป็นนอนมองหน้าเฉยๆ แต่ถ้าผมทำท่าจะเดินเข้าไปหา ก็ยังลุกหนีนะครับ ยังไม่ยอมให้เข้าถึงตัวง่ายๆ        นานวันเข้าๆ ทีนี้ไม่ลุกหนีละครับ ผมเดินเข้าไปหาใกล้ๆได้เลย แต่พอจะทำท่าจะจับ ก็ยังลุกหนีอยู่ดี บางครั้งมันนอนอยู่ตรงทางเดินไปหลังบ้าน ผมเดินผ่าน มันก็เฉยนะครับ นอนมองหน้าแต่ไม่ลุกหนี แต่พอผมทำท่าจะจับแค่นั้นแหละ ลุกพรวดหนีเลย ฮ่าๆๆ        เป็นเวลาหลายเดือนอยู่นะครับ จากที่มันมานอนเล่นบริเวณบ้าน จนกลายมาเป็นนั่งเฝ้าประตูหน้าบ้าน ถามว่ามันมานั่งเฝ้าทำไมน่ะเหรอ หึหึ ก็มานั่งรอขออาหารกินไงครับ มันจะเอาผมเป็นทาสไง มันน่าจะสำรวจทั้งบ้าน ทั้งคนเรียบร้อยแล้วล่ะว่า มนุษย์คนนี้ไว้ใจได้ เพราะฉะนั้น ลุย!!!        ผ่านไปอีกหลายเดือน จนมาถึง ณ ปัจจุบันนี้ มันอ้อนเป็นแล้วครับ หลังจากที่มานั่งรออาหารหน้าประตูบ้านจนผมใจอ่อน ยอ