นักเขียนอิสระ ต.ต้น

มนุษย์ไม่ได้ถูกออกแบบให้อยู่ในห้องแอร์ 17 มิ.ย. 2559 บทความนี้ ผมไม่ได้คิด และเขียนเองนะครับ ผมเอาบทสัมภาษณ์ของอาจารย์ท่านหนึ่งมานำเสนอนะครับ ซึ่งบทความนี้ ผมอ่านแล้ว ผมชอบมากๆ เลยขอนำมาเสนอให้ทุกคนได้อ่านกันครับ (บทความนี้ผมหามาจากไหน ผมจำไม่ได้แล้วครับ เพราะผมคัดลอกเก็บไว้ในเครื่องเป็นปีๆแล้วครับ แล้วบังเอิญวันนี้มาเปิดเจอเข้า ก็เลยเอามานำเสนอนี่แหละครับ) บทสัมภาษณ์ : อาจารย์จุลพร นันทพานิช - เดินหารากเหง้า สถาปัตยกรรมสีเขียว โดย สุวัฒน์ อัศวไชยชาญ - นิตยสาร สารคดี จุลพร นันทพานิช…เกือบจะเรียนไม่จบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ และเกือบจะตายด้วยไข้มาลาเรีย แต่วันนี้เขาเป็นอาจารย์พิเศษของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และได้รับการคัดเลือกให้เป็นอาจารย์ดีเด่นจากการสอนวิชาประยุกต์สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นให้แก่นักศึกษาระดับปริญญาตรี ด้วยกระบวนการสอนและถ่ายทอดประสบการณ์อย่างคนรู้จริง จนผลงานของนักศึกษาโดดเด่นสร้างชื่อเสียงให้แก่คณะในระดับประเทศ สารคดี…ชวนคุณผู้อ่านค้นหาความหมาย “ลึกๆ” ของความ “เขียว” ในสถาปัตยกรรมแห่งชีวิตของชายผู้นี้ ---------------------------------- Q

ปฏิวัติตัวเอง สู้โรค NCDs 24 พ.ค. 2559      เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้มีโอกาสดูรายการปากโป้ง ทางช่อง 8 ครับ ซึ่งในรายการได้เชิญบุคคลที่ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะป่วยเป็นโรค NCDs ได้ บุคคลที่ว่าคือ นายแพทย์บุญชัย อิศราพิสิษฐ์ (ค้นในกูเกิล ท่านดังไม่น้อยเลย) ท่านป่วยเป็นโรค NCDs แต่ท่านห่างไกลจากโรคนี้ได้สำเร็จ ด้วยการปฏิวัติตัวเองโดยไม่พึ่งยารักษาโรคครับ (ขนาดแพทย์ยังป่วย แล้วเราจะรออะไรล่ะ) แต่ก่อนที่จะไปดูว่าท่านป่วยเป็นอะไรบ้าง แล้วปฏิวัติตัวเองยังไง ผมขอเชิญทุกท่านไปพบกับโรค NCDs ก่อนละกันนะครับ      กลุ่มโรค NCDs (Non-Communicable diseases) หรือชื่อภาษาไทยว่า กลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง เป็นชื่อเรียก กลุ่มโรคที่ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการติดเชื้อ ไม่ได้เกิดจากเชื้อโรค ไม่สามารถติดต่อผ่านการสัมผัส คลุกคลี หรือติดต่อผ่านตัวนำโรค(พาหะ) หรือสารคัดหลั่งต่างๆ หากแต่เกิดจากปัจจัยต่างๆภายในร่างกาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผลจากไลฟ์สไตล์ วิธีการใช้ชีวิต ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงอย่างเหล้า บุหรี่ ขาดการออกกำลังกาย อาหารหวานมันเค็มจัด และมีความเครียด (ข้อมูลเพิ่มเติม ที่นี่...คลิกเลย )      หลังจากที่รู้จักกลุ่มโรค NC

เกาะสีชัง 30 มี.ค. 2559      จากที่ผมได้ไปเที่ยวเกาะสีชังมาแล้ว 2 ครั้ง ทำให้ผมเริ่มจะชอบเกาะแห่งนี้ซะแล้วสิครับ เกาะสีชังเป็นเกาะเล็กๆ มีชายหาดให้ลงเล่นน้ำอย่างสนุกสนานเพียง 1 หาดถ้วน แต่ด้วยความสงบที่ถูกใจผม ผมเลยเริ่มชอบเกาะนี้ซะแล้ว (รู้สึกเหมือนเขียนวนๆเนอะ)      ไหนๆก็เริ่มชอบแล้ว ก็เลยขอเขียนถึงสักหน่อยดีกว่า ในช่วงแรกก็จะเป็นข้อมูลที่หาจากในอินเตอร์เน็ตมาบอกกล่าวกันนะครับ แล้วในช่วงที่สองก็จะเป็นประสบการณ์ตรงจากผม ว่าทำไมผมเริ่มจะชอบที่นี่แล้ว      อำเภอเกาะสีชัง หรือ เกาะสีชัง ที่เรานิยมเรียกกันนั้น เป็นเกาะขนาดเล็ก มีเนื้อที่ประมาณ 7.9 ตารางกิโลเมตร มีจำนวนประชากรประมาณ 5,400 คน เป็นเกาะที่ตั้งอยู่ในอ่าวไทย นอกชายฝั่งอำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี เป็นอำเภอที่เล็กที่สุดในประเทศไทย (จะไม่เล็กได้ไง มีเนื้อที่แค่ 7.9 ตารางกิโลเมตรเอง)      เกาะสีชัง มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เกาะหนึ่งของประเทศไทย เนื่องจากเคยเป็นสถานที่เสด็จประพาส และเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดินของกรุงรัตนโกสินทร์ถึง 3 พระองค์ ได้แก่ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หั

ผีหรรษา (หาสาระไม่ได้) 11 มี.ค. 2559      ผีมีจริงรึเปล่า คำตอบอาจจะครึ่งๆ แต่ที่แน่ๆคือ ถ้าใครเจอผีก็มีกลัวกันล่ะ ส่วนหนึ่งอาจจะวิ่งป่าราบ ส่วนหนึ่งอาจจะกลัวจนสลบ แต่เชื่อสิว่าจะมีส่วนหนึ่ง..ขอหวย (นั่นไง เริ่มไร้สาระแล้ว มันจะมีเหรอ)      ส่วนมากผีจะมาให้หวยในฝัน แล้วประเด็นมันอยู่ที่ ผีเข้าฝันได้ยังไง, ผีให้วยทำไม ทำไมไม่หลอก ผีบางตัวให้ถูก แต่ส่วนมากให้ไม่ถูก, ผีรู้เลขหวยได้ยังไง หรือมันเป็นเซ้นส์ของคนชอบเล่นหวยกันแน่ และผีจะเสียใจมั้ยนะ ที่ตอนเป็นคนเล่นหวยไม่ถูก แต่ตอนเป็นผีดันให้หวยถูกซะงั้น      ผีเข้าฝันได้ยังไง นั่นน่ะสิ มันเข้าทางไหน ฝันมีประตู-หน้าต่างหรือไงกัน หรือผีมีพลังวิเศษ หายตัวแวบเข้าไปในฝันได้เลย หรือจะบอกว่าคนที่ฝันเห็นผีนั้น เป็นผีคนรู้จัก ผีเลยเข้าไปในฝันได้ อืม...เท่าที่รู้มา เห็นบอกว่าเป็นผีใครก็ไม่รู้ หรือฝันมีบลูทูธ ผีเลยเชื่อมต่อบลูทูธเข้าไป (ไปหมดละสมอง) แล้วตกลงว่าผีเข้าฝันได้ยังไง เป็นปริศนาพอๆกับ เดจาวู ใช่มั้ยเนี่ย      ผีให้หวยทำไม ทำไมผีไม่หลอก โดยปกติผีต้องหลอกให้คนกลัวสิใช่มั้ยครับ ? (ผีนี่ก็โรคจิตเนอะ ชอบหลอกคนให้กลัว แล้วมันได้อะไรว้าถ้าค

ทริปลาวใต้ 3 มี.ค. 2559      นี่เป็นการเดินทางไปต่างประเทศเป็นประเทศที่ 2 ในชีวิตเลยนะครับเนี่ย ประเทศแรกที่เคยไปก็คือ พม่า (ไกลจริงๆ) ก็ข้ามตรงด่านแม่สายไปซื้อของนั่นแหละ เพราะฉะนั้นการไปลาว (ไกลอีกละ) ก็ถือว่าเป็นการเดินทางไปต่างประเทศเป็นประเทศที่ 2 ได้นะครับ      การไปเที่ยวลาวใต้ครั้งนี้ ก็ไปกับทริปของบริษัทอีกครั้งหนึ่ง โดยผมก็พกแฟนไปด้วยเหมือนเดิมครับ ส่วนจะไปเที่ยวที่ไหนของลาวใต้บ้าง เชิญอ่านต่อแบบยาวๆ พร้อมรูป(เกือบ)สวยๆได้เลยครับ      ณ คืนวันพฤหัสบดีที่ 17 ก.พ. 2559 เวลาประมาณ 19.00 น. ผมลงจากรถรับ-ส่ง ของบริษัทเพื่อเดินเท้ากลับที่พัก แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อผมลวงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายเพื่อจะหยิบกระเป๋าตังค์...เชี่ย ไม่มี ผมลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่ออฟฟิศ ทั้งๆที่ร้อยวันพันปีไม่เคยลืม ดันมาลืมเอาวันที่สำคัญมากๆ (ในกระเป๋าตังค์มีบัตรประชาชน แล้วไปเที่ยวต้องใช้บัตรประชาชน) ผมต้องรีบกลับไปเอากระเป๋าตังค์ที่ออฟฟิศทันที : รถเมล์ > รถไฟใต้ดิน > แอร์พอร์ต ลิงค์ > มอไซค์ > ออฟฟิศ > มอไซค์ > แอร์พอร์ต ลิงค์ > รถไฟใต้ดิน > รถเมล์ กว่าจะเสร็