นักเขียนอิสระ ต.ต้น

หางเสียง 21 / 01 / 2558      เมื่อก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเชื่อเลยว่า หางเสียง มันจะมีประโยชน์ หรือมีผลกระทบต่อความรู้สึกอะไรมากนัก จนเมื่อผมมาเจอกับตัวเองนี่แหละครับ มันเลยทำให้ผมรู้สึกว่า หางเสียง มันสำคัญขนาดไหน      ในกรณีที่เป็นเพื่อนกัน ผมเชื่อว่าแทบทุกคนเวลาคุยกับเพื่อนไม่มีหางเสียงหรอกครับ เพราะมันไม่มีความจำเป็น แล้วในทางตรงกันข้าม ถ้าคุณดันไปพูดมีหางเสียงกับเพื่อนล่ะก็นะ ความรู้สึกมันจะเหมือน เฮ้ย ทำไมมันพูดเหมือนแค่คนที่รู้จักกันวะ ทำไมมันฟังดูห่างเหินจังวะ      สำหรับคนในครอบครัว เวลาพูดกับพ่อแม่ พี่น้อง บางพื้นฐานก็พูดกันมีหางเสียง บางพื้นฐานก็ไม่มีหางเสียง แต่ผมเชื่อว่าส่วนมากจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า เพราะการพูดไม่มีหางเสียงสำหรับคนในครอบครัว ไม่ใช่ไม่ให้เกียรติกันนะ แต่ว่ามันคือ ความผูกพันที่ลึกซึ้งมากแล้ว จนหางเสียงไม่มีความจำเป็น (ยกเว้น 3 คำ สวัสดี ขอโทษ ขอบคุณ อันนี้เป็นสัญชาตญาณของคน ที่ควรมีหางเสียงโดยไม่ต้องมีใครสอน)      กับญาติผู้ใหญ่ จริงๆควรพูดมีหางเสียง เพราะเขาไม่ใช่คนในครอบครัวโดยตรง แต่เป็นคนที่เราควรให้ความเคารพ การพูดมีหางเสียงด้วยจะทำให้เราได้รับควา

บ้าน วัด โรงเรียน 20 / 01 / 2558      หัวข้อบทความครั้งนี้ทำให้คุณนึกถึงอะไรบ้าง แต่ละคนก็ต่างคิดกันไปต่างๆนาๆนะครับ แต่ความหมายที่ผมอยากจะสื่อจริงๆในครั้งนี้คือ อดีต      อดีต ที่ว่าก็คือ ความสงบสุขจาก 3 สถานที่ที่ว่ามานั้นเองครับ เมื่อในอดีตเราจะออกจากบ้านไปไหนกันบ้าง ถ้าไม่ใช่วัด เพื่อไปทำบุญ ไหว้พระ หรือแม้กระทั่งไปเที่ยว พักผ่อนภายในวัด เพราะวัดนั้นร่มเย็น สงบ เหมาะแก่การพักจิตใจ พักร่างกาย แล้วอีกสถานที่หนึ่งก็คือ โรงเรียน เพื่อไปศึกษาหาความรู้ สร้างความสัมพันธ์กับเพื่อน ครู เพื่อให้สนิทกันมากยิ่งขึ้น แล้วที่สำคัญที่สุดก็คือ บ้าน (อันนี้คงไม่ต้องออกบ้าน เพื่อไปเข้าบ้านหรอกนะ) การอยู่บ้านพร้อมเพรียงกัน กินข้าวพร้อมกัน คุนกันในเกือบจะทุกเรื่อง สร้างความอบอุ่นให้กับคนในบ้าน ปัญหาครอบครัวก็จะเกิดน้อยลง หรือไม่เกิดเลย      ผมเชื่อว่าแทบจะทุกคนอยากให้สังคมไทยน่าอยู่เหมือนในอดีต แต่มันคงไม่มีทางเป็นไปได้แล้วล่ะครับ (อาจจะยกเว้น ชุมชนที่อยู่ห่างไกลความเจริญทางวัตถุจริงๆ แล้วยังอาศัย บ้าน วัด โรงเรียนเป็น 3 เสาหลัก) เพราะสมัยนี้เสาหลักของสังคมยุคใหม่ มันไม่ใช่วัดที่สงบเงียบอีกแล้ว

บางทีเราอาจเรียนรู้คุณค่าไอแดด...เมื่อฝนมา 13 / 01 / 2558      "ลูกลองคิดตามที่พ่อบอกนะ แล้วลูกจะเปลี่ยนใจ ลูกลองคิดถึงน้องออย ลูกสาวป้าชุเจ้าของแผงขายปลา หรือเมย์ ลูกสาวร้านซ่อมรถรายใหญ่ของหมู่บ้าน หรือพี่ปาย สาวเจ้าเสน่ห์ของหมู่บ้านดูสิ ลูกคิดว่าลูกชอบมองพวกเธอทั้งสามคนรึเปล่า แล้วถ้าลูกมีโอกาส ลูกอยากจะได้ใครสักคนในสามคนนี้มาเป็นแฟนของลูกบ้างรึเปล่า" พ่อพูดกับลูกชายที่กำลังจะคิดสั้น หลังจากที่รีบออกจากที่ทำงานของตัวเอง เพื่อมาเกลี้ยกล่อมลูกชาย      ลูกชายที่กำลังเครียด เศร้า เสียใจที่โดนแฟนทิ้งจนจะคิดสั้น ได้ฟังคำที่พ่อพูดแล้วก็หยุดนิ่งเหมือนกำลังใช้ความคิดอีกครั้ง ก่อนที่จะ...      "ลูกจะจีบวิวจริงๆเหรอ" ผู้เป็นแม่ถามย้ำกับลูกชายอีกครั้ง หลังจากที่ลูกชายวัย 25 ปี ที่ค่อนข้างจะเปิดเผยทุกอย่างกับพ่อแม่ได้มาขอคำปรึกษา ว่าถ้าจะจีบสาวที่เขาชอบที่ชื่อ วิว สาววัยเดียวกันที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน ควรทำยังไง      "ใช่ครับ ก็ผมชอบวิวนี่ครับแม่" ลูกชายยังคงยืนยันกับแม่ ว่าจะจีบสาวคนที่เขาชอบให้ได้      "แต่วิวเค้าเป็นคนเจ้าชู้มากนะ ใครๆก็รู้กันหมด แ

บทแรกของปี 2558 09 / 01 / 2558      หากจะขอกล่าวคำว่า สวัสดีปีใหม่ ในวันนี้ก็คงไม่สายเกินไปใช่มั้ยครับ เพราะเราพึ่งจะมาเจอกันครั้งแรกของปี 58 นี้ กล่าวสวัสดีปีใหม่เสร็จก็ต้องอวยพรกันสักหน่อย เอาสั้นๆละกันเนอะ "ขอให้ปีนี้พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ เจริญๆขึ้นไปนะครับ" (สั้นจริงๆ)      บทความแรกของปีนี้ ขอเล่าถึงประสบการณ์ของตัวผมเองก็แล้วกันนะครับ หลังจากที่ได้หยุดยาวกลับบ้านช่วงปีใหม่ไปเต็มๆ 9 วันรวด เรื่องเล่าเยอะแยะไปหมด แต่ก็คงจะหยิบเอาเรื่องที่น่าสนใจมาเล่าสู่กันฟังละกันนะครับ      เริ่มจากคืนวันเดินทางกันเลยครับ วันนั้นเป็นคืนวันที่ 26 ธ.ค. ครับ ผมได้ตั๋วเดินทางเวลา 20.30 น. (จองตั๋วไว้นานโข ตั้งแต่เดือนมีนาคม) พอถึงเวลาขึ้นรถ ผมก็ยื่นตั๋วให้พนักงานบริการบนรถทัวร์ พนักงานรับตั๋วไปแล้วทำหน้า งงๆ ปนตกใจ (ชิบหายละ กูขึ้นผิดคันรึเปล่า จะหน้าแหกมั้ยล่ะเนี่ย) แล้วความวุ่นวายก็เกิดขึ้น พนักงานบอกให้ผมรอแปปนึง ก่อนที่จะลงรถไปคุยกับคนจัดคิวรถ "พี่ 10A รถคันนี้มันไม่มีนะ ตั๋วใบนี้ออกมาได้ยังไง" (เอ้า เวรละกู จะได้กลับบ้านมั้ยล่ะเนี่ย) พนักงานคุยปรึกษากับคนจัดคิวรถอยู่สักพั