ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

ตอนที่ 160 (บทความ) _ เพราะลืม ก็เลยเขินเลย

 เพราะลืม ก็เลยเขินเลย

16 ตุลาคม 2563

       เวลา 6.30 น. ผมเตรียมตัวออกจากบ้านเพื่อมาทำงาน โดยผมจะต้องขี่มอเตอร์ไซค์เพื่อมาทำงานครับ และเช้านี้ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

       ผมเข็นรถมอเตอร์ไซค์ออกมาจอดที่หน้าบ้าน แล้วก็กลับทำการปิดประตูบ้านเป็นที่เรียบร้อย ผมกลับมาที่รถอีกครั้ง ขึ้นควบมอเตอร์ไซค์พร้อมเดินทาง ผมก็สตาร์ทรถ ครึ่ก (สตาร์ทเท้านะครับ รถรุ่นเก่า) รถไม่ติด เอ๊ะ รถเป็นอะไร ผมก็สตาร์ทอีก ครึ่ก ครึ่ก เฮ้ย ไม่ติด ชิบหายละ ไปทำงานสายแน่ๆ

       ผมคิดดูว่า เอ...ถ้ารถจะสตาร์ทไม่ติดมีสาเหตุอะไรบ้าง เครื่องยนต์เย็น หรือหัวเทียนไม่ดีรึเปล่า โดยการแแก้ปัญหาขั้นแรกคือ ดึงโช้คเพื่อลองสตาร์ทดูก่อนละกัน ว่าแล้วก็ ครึ่ก ครึ่ก ครึ่ก สตาร์ทไปอีกหลายรอบ ก็ยังไม่ติด

       เอาล่ะ ถ้าดึงโช้คก็ยังไม่ติด งั้นสงสัยจะหัวเทียนแล้วล่ะมั้ง ก็ลงจากรถก้มดูว่า รถคันนี้หัวเทียนอยู่ตรงไหน (ตั้งแต่ซื้อมือสองมา ก็ยังไม่เคยส่องดูเลยว่า หัวเทียนมันอยู่ตรงไหน) ปรากฎว่า หาไม่เจอ 55555+ ก็เลยลองตัดสินใจสตาร์ทดูอีกทีละกัน เผื่อมันไม่ใช่เพราะหัวเทียน เผื่อมันจะเพราะเครื่องเย็นเฉยๆ ครึ่กๆๆๆๆ ก็ไม่ติด ชิบหายแล้ว

       นึกขึ้นได้ว่า รถคันนี้เคยเปลี่ยนกล่องจ่ายไฟนี่หน่า หรือเพราะกล่องมันเสียอีกแล้วรึเปล่า แต่กล่องมันอยู่ลึกมาก ต้องรื้อรถเละเทะเลย รื้อเองก็คงไม่ได้แน่ๆ ต้องไปให้ร้านรื้อให้ พอนึกถึงกล่องจ่ายไฟ ก็เลยลองบิดกุญแจเปิดดู จะทดลองระบบไฟว่ายังติดอยู่มั้ย..................................................................................สตั้นไป 3 วินาที

       นี่กูลืมบิดกุญแจเหรอเนี่ย สตาร์ทอยู่เกือบ 5 นาที เขินเลย 555555555555+ ดีนะว่าไม่เข็นไปร้าน ไม่งั้นคงงงเป็นไก่ตาแตก ร้านสตาร์ททีเดียวติดงี้ 555555555555+

       เรื่องก็เป็นเช่นนี้แหละครับ ดีว่ารถไม่พังครับ

 ขอบคุณครับ

ต.ต้น

ความคิดเห็น