ขอแบบ...พอดีๆ
ประเด็นของความรักมีมากมายหลายแบบ คุยกันชาตินี้ยันชาติหน้ามันก็ไม่จบ และหาข้อสรุปไม่ได้หรอกว่า จริงๆแล้ว ความพอดีของความรักมันอยู่ที่ตรงไหน เพราะแต่ละคนนั้น มีการกระทำ และความต้องการที่ไม่เท่ากัน ความรักมันก็เลยแปรผันตามคนนั้นๆไปด้วยนั่นเอง
ดีเจพี่อ้อย แห่งคลับฟรายเดย์ เคยบอกเอาไว้ว่า (จำได้ไม่หมด ไม่ตรง แต่คุ้นว่าน่าจะประมาณนี้แหละ) ความรักไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องเก่า ที่จะฉายซ้ำๆกันได้ แม้ว่าจะมีตัวอย่างรูปแบบความรักเกิดขึ้นมากมาย แต่พอมันเกิดขึ้นกับใคร ความรักครั้งนั้นก็เหมือนจะไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องเก่าอยู่ดี (เอ้า งงๆ งงกันใหญ่ ผมก็งง) สรุปได้ประมาณว่า มันก็เหมือนเล่นเกมนั่นแหละครับ เคยเล่นผ่านด่านนี้มาแล้วแท้ๆ แต่พอมาเล่นใหม่อีกรอบ เอ้า ทำไมรอบนี้เล่นไม่ผ่าน อะไรประมาณนั้น
จริงๆประเด็นในการเขียนวันนี้ เกิดขึ้นมาจาก ความคิดเห็นในกระทู้พันทิปครับ (พันทิปอีกละ) มีผู้หญิงคนหนึ่งได้แสดงความคิดเห็นถึงสาวๆ ที่ชอบทำตัวติดแฟนได้น่าสนใจทีเดียว โดยเธอเขียนไว้แบบนี้ครับ...
"ไม่รักตัวเอง คือพอมีแฟน หรือหลงรักใครปุ๊ป ทุ่มให้หมดทุกอย่าง เค้าอยากได้อะไร สรรหามาให้หมด ใช้เวลาไปกับเค้าแบบเกาะติด วันๆรอแต่เค้าจะทักมาไหม จะมาหาเราไหม แทนที่จะเอาเวลาไปทำมาหากิน ทำสวย-หล่อ ใช้เวลาไปกะครอบครัว-เพื่อนฝูงแบบปกติ มัวแต่ไปเกาะติดอีกฝ่ายจนเกินไป บอกเลยคนแบบนี้ ไม่มีเสน่ห์ค่ะ จะ ผช ผญ อีกฝ่ายก็เบื่อ
อย่าเป็นฝ่ายไล่ตามจนฝืนตัวเอง เวลาล้มเค้าไม่หันกลับมาง่ายๆหรอกนะ เอาแบบพบกันครึ่งทาง มีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง แบบนี้จะคบกันได้ยาวค่า" (ไม่รู้ว่าผู้หญิงเขาเก็บกดอะไรรึเปล่านะครับ รู้สึกเหมือน...มาเต็มยังไงก็ไม่รู้)
ผมได้อ่านแล้วก็ เฮ้ย มันจริงแฮะ อะไรที่มากไป มันก็ไม่ดี หรืออะไรที่มันน้อยไป มันก็ไม่ดี แต่พอเอาจริงๆนะครับ พอเหตุการณ์ความรัก ความหลงมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว ผมเชื่อว่าเกินครึ่ง จะลืมข้อนี้ไปเลย ความรักน่ะ ไม่เกิดกับตัวจะไม่มีทางเข้าใจเลยครับ
ยิ่งคนที่ไม่เคยมีแฟน หรือรักแรกนี่ อาการค่อนข้างหนักครับ จะทุ่มเท จะติดหนึบ กลัวจะเสียเค้าไปครับ จนกลายเป็นความอึดอัดไปเลย (ไม่ใช่ทุกคนนะครับ แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น เพราะบางคนก็รู้จักสร้างระยะห่างที่พอเหมาะ) ยกตัวอย่างการติดหนึบกันดูนะครับ (ประสบการณ์จริงทั้งนั้น จากเพื่อนๆทั้งหลายที่เล่าสู่กันฟัง อ่อ ไม่ขอยกตัวอย่างการทุ่มเทนะครับ เพราะไม่ค่อยมีคนบ่น มีแต่คนบอกว่าชอบ)
ญ : (โทรศัพท์หาแฟนหนุ่ม) เธอ ทำอะไรอยู่เหรอ เลิกเรียน / ทำงาน แล้วไม่ใช่เหรอ
ช : อ่อ เราทำงานส่งอาจารย์ / หัวหน้าอยู่น่ะ
ญ : เหรอ มาหาเราตอนนี้ได้มั้ย
ช : เดี๋ยวขอทำงานเสร็จก่อนนะ แล้วจะรีบไปหาเลย
(ณ ตรงนี้ ถ้าเป็นคนที่รู้จักสร้างระยะห่าง หรือเข้าใจกัน จะตอบว่า ตกลง แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ...)
ญ : ไม่ได้ เธอต้องมาเดี๋ยวนี้ (เริ่มขึ้นเสียง)
ช : เดี๋ยวสิเธอ ขอทำงานเสร็จก่อนนะ (บางคนทำเสียงขอร้อง แต่บางคนขึ้นเสียงสวนไปเลย)
ญ : ไม่รู้ล่ะ ถ้าเธอไม่มาตอนนี้ เราจะงอล หรือไม่ก็ ไม่พูดอะไร แต่วางสายเลย
(ปัจจุบันคู่นี้ เลิกรากันไปแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ไม่ได้ถาม)
ช : (โทรศัพท์หาแฟนสาว) เธอ ทำอะไรอยู่เหรอ
ญ : กำลังคุยกับเพื่อนๆอยู่ เพือนชวนไปเที่ยวคืนนี้
ช : เที่ยวอะไร ที่ไหนเหรอ
ญ : อ่อ ...ชื่อร้าน... ผับน่ะ
ช : ไม่ไปได้มั้ย
ญ : อ้าว ทำไมล่ะ ไปเที่ยวกับเพื่อน นานๆทีเอง
ช : ก็ไม่อยากให้เธอไปเจอผู้ชายน่ะสิ แล้วในกลุ่มมีเพื่อนผู้ชายมั้ย
ญ : มี 2 คน
ช : ไม่รู้ล่ะ เราไม่อยากให้เธอไป
(นี่คุณเอ็ง จะไม่คิดให้แฟนมีเพื่อนผู้ชาย หรือเจอผู้ชายคนอื่นๆบนโลกนี้เลยรึไงเนี่ย คุณเอ็งก็หวงเกิ๊นนน ... แต่ปัจจุบันมันก็ยังรักกันอยู่นะ คาดว่าน่าจะเริ่มเข้าใจชีวิต)
ยังมีอีกหลากหลายเหตุการณ์ ที่มันชวนอึดอัดเวลามีแฟน แล้วแฟนทำตัวติดหนึบ หรือเอาแต่ใจเกินไป เช่น แฟนจะไปงานเลี้ยง ก็จะขอไปด้วย ทั้งๆที่เป็นงานเลี้ยงเฉพาะกลุ่ม, แฟนจะกลับบ้าน ก็ไม่อยากให้กลับ เพราะตัวเองจะเหงา, แฟนอยากได้เสื้อตัวนั้น แต่เราบอกไม่สวย เอาตัวนี้แทนดีกว่า, ตัวเองจะไปทำงานส่งอาจารย์กับเพื่อนๆ แต่ก็ดันหนีบแฟนไปนั่งเป็นหมาเหงา นั่งเฝ้า นั่งรอ ฯลฯ (ยกเว้นถ้ามีแฟนตามใจ สบายๆ อะไรก็ได้ เรื่องแบบนี้จะถือว่า ชิวๆมาก)
หลายๆอย่างของการกระทำที่เกินพอดี มันจะเป็นปัญหาเล็กๆที่สะสม และบั่นทอนความรู้สึกรัก และเป็นห่วงลงได้ แล้วพอนานวันไป มันก็จะสะสมจนใหญ่ขึ้นมาก จนมันพร้อมที่จะระเบิด แล้วก็ถึงจุดจบของคู่รักได้นะครับ
แฟนจะไปงานเลี้ยง...ไปเถอะ เดี๋ยวฉันก็จะไปบ้างเหมือนกัน, แฟนจะกลับบ้าน...ไปเถอะ แล้วเราก็เงียบหาย ไม่โทรศัพท์ไปถามไถ่เลย ว่าถึงบ้านรึยัง, แฟนอยากได้เสื้อตัวนั้น...อ่อ สวยดีนะ พูดแค่นั้น แล้วก็ไปเดินดูของต่อ โดยไม่ได้พูดบอกให้แฟนว่า ถ้าอยากได้ ก็ซื้อเลย, ตัวเองจะไปทำงานส่งอาจารย์กับเพื่อนๆ...แต่ไม่บอกกล่าวแฟนเลยว่าจะไปไหน ปล่อยให้แฟนมารู้ทีหลัง ฯลฯ
เช่นกันว่า หลายๆอย่างของการกระทำที่ดูห่างเหินเกินไป มันก็บั่นทอนความรูู้สึก จนสะสมแล้วรอระเบิดได้เช่นกัน
ความรัก ผมว่ามันเป็นชื่อเรียกของหลายๆสิ่งที่มีคุณค่าที่ดีผสมกันนะ ไม่ว่าจะเป็นความเข้าใจกัน ความเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน การยอมรับข้อเสียของกันและกัน และอีกมากมาย ซึ่งแต่ละคนก็จะมีแตกต่างกันออกไป
ทิ้งท้ายบทความนี้ไว้ว่า "ติดกันแค่พอดี ห่างกันแค่พอห่วง" แบบนี่แหละครับ ที่ทั้งผู้ชาย และผู้หญิงต้องการ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น