เรื่องวุ่นๆ ของเจ้าหนี้
"ขอยืมหน่อยนะ พอดีช่วงนี้ไม่มีจริงๆน่ะ เดี๋ยวพอเงินเดือนออก หรือมีเงินเมื่อไหร่ จะคืนให้นะ" เป็นคำพูดทั่วๆไป ของคนที่รู้จักเรา และเราก็รู้จักเขา ตอนที่จะมาขอยืมเงินเรา แล้วก็แปรสภาพเป็นฐานะ "ลูกหนี้" ทันที
"อะๆ ก็ได้ มีเงินเมื่อไหร่ แล้วรีบคืนก็แล้วกันนะ เพราะเราเองก็ไม่ได้มีเงินเยอะมากมาย" เป็นคำพูดทั่วๆไปของเราๆ ที่เวลามีคนมาขอยืมเงิน แล้วก็แปรสภาพเป็น "เจ้าหนี้"
ตามหลักสากลทั่วทั้งโลกแล้ว เมื่อมีการยืม ก็ต้องมีการคืน แล้วเหตุไฉนพอถึงเวลาคืน ลูกหนี้ถึงไม่ยอมคืน จนเป็นเหตุให้ต้องเรียกลูกหนี้ว่า "ไอ้............เหนียวหนี้" (จงเติมคำในช่องว่าง ตามแต่อารมณ์ของเจ้าหนี้จะพาไป)
ครั้นจะให้เจ้าหนี้ไปทวงเช้า ทวงเย็น มันก็ดูไม่งามสำหรับเจ้าหนี้ที่แสนจะใจดี ให้เขายืมเงินไป (ทวงเช้า ทวงเย็น ทวงทุกวัน ลูกหนี้ก็ไม่คืน อายมั้ยล่ะ ทวงอยู่ได้ อายมั้ยยยยยย)
แต่ก็นะ ไอ้จะรอให้ลูกหนี้มีสามัญสำนึก คิดเองได้ว่า ยืมเงินเขามา แล้วต้องรีบคืน มันก็ยากแสนยากจริงๆ (ดักปล้นเลยซะดีมั้ย เอ๊ะ ไม่ดีๆ เดี๋ยวมันหมดตัว มันก็จะมาขอยืมเงินเราอีกสิ)
หรือต้องให้เจ้าหนี้ใช้แผน หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง ให้เจ้าหนี้ไปขอยืมเงินลูกหนี้ (มันจะมีให้ยืมมั้ยหว่า) แล้วพอถึงเวลาลูกหนี้มาขอเงินคืน ก็ตีเนียนไปว่า "จะคืนทำไม ก็ถือว่าเป็นเงินที่แก (เจ้าหนี้เริ่มมีโมโห) ยืมไป แล้วคืนมาก็แล้วกัน"
คงไม่ต้องถึงกับให้เจ้าหนี้ไปก้มกราบงามๆที่เท้าของลูกหนี้หรอกนะ ... คืนเงินผมเถอะ พลีสสสสส (ต้องทำตาปริบๆด้วยมั้ยนะ)
เรื่องราวของเจ้าหนี้ กับ ลูกหนี้ แต่ละคู่จะจบยังไง ไม่มีใครรู้หรอก บางคู่จบดี แฮปปี้ทั้งคู่ แต่บางคู่ก็อย่างที่กล่าวมาข้างต้น
อยากจะบอกลูกหนี้ทั้งหลายแค่ว่า "ลูกหนี้ที่ดี เจ้าหนี้ก็จะรัก" จบนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น