ข้าว
เวลาผมกินข้าวทีไร มักจะมีคนแซวผมบ่อยๆว่า "กินจนหมาร้องเลยนะ" อ่านแล้วเข้าใจรึเปล่าครับ ว่ากินจนหมาร้องเป็นยังไง
กินจนหมาร้องก็คือ กินจนเกลี้ยงไงล่ะครับ ข้าวสักเม็ดก็แทบจะไม่ให้เหลือ กินแบบนี้หมาได้แต่ทำหน้าละห้อย ร้องหงิงๆ ล่ะครับ ไม่แบ่งข้าวกูกินบ้างเลย
แล้วทำไมผมต้องกินให้เกลี้ยงขนาดนั่นล่ะครับ สงสัยรึเปล่าครับ อะ...จะสงสัย หรือไม่สงสัย ผมก็อยากจะบอก (แล้วจะถามทำไมเนอะ) ที่ผมชอบที่จะกินข้าวจนเกลี้ยงแทบไม่เหลือสักเม็ดก็เพราะว่า ข้าว เป็นสิ่งที่สูงค่า เป็นสิ่งที่ต้องกินทุกวันเพื่อดำรงชีวิตไงครับ อาจจะมีคนเถียงว่า ไม่กินข้าวก็กินอย่างอื่นแทนสิ ไม่เห็นจะยาก...ใช่ครับ ผมไม่เถียง แต่ผมอยากจะบอกว่า ประเทศไทยมีข้าวเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญ และปลูกยาก การกินข้าวให้หมด ถือเป็นการสนับสนุนพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของไทย และเป็นการให้กำลังใจเกษตรกร ที่เขาเหนื่อยยาก กว่าจะปลูกข้าวให้เราได้กินกัน (อันนี้เรียกว่าเถียงรึเปล่าหว่า)
ข้าวปลูกยากนะครับ อย่างแรกเลยคือ ต้องใช้พื้นที่เยอะ เพราะถ้าใช้พื้นที่น้อย ก็ปลูกได้น้อย ปริมาณข้าวที่ไหนก็จะไม่พอกิน พอขาย
อย่างที่สองคือ ต้องใช้น้ำปริมาณมากๆ เพราะข้าวเป็นพืชที่ต้องการน้ำในการเจริญเติบโตค่อนข้างมาก ถ้าน้ำน้อยข้าวอาจจะไม่สวย หรือถ้าน้ำมากเกินไป ข้าวก็จะจมน้ำตายอีก แต่ทุกวันนี้ประเทศไทยแล้งมากขึ้นทุกวันๆ ปริมาณน้ำที่ใช้ทำนาปลูกข้าวก็ลดลงไปด้วย การปลูกข้าวก็ยิ่งลำบากขึ้นไปอีก
อย่างที่สามคือ แรงงานครับ การทำนาปลูกข้าว ทำคนเดียวไม่ไหวนะครับ เพราะที่นากว้างมาก ต้องมีการจ้างแรงงานมาช่วยกันทำ ในการปลูกอาจจะพอทำคนเดียวได้ แต่ตอนเก็บเกี่ยวนี่สิ คนเดียวไม่มีทางทันแน่นอนครับ (ยกเว้นจะใช้เครื่องจักร อันนั้นทันเหลือเฟือ) แล้วสมัยนี้การลงแขกเกี่ยวข้าวก็ไม่ค่อยมีให้เห็น เนื่องจากลูกๆหลานๆส่วนมากก็เข้ามาทำงานในเมืองกันหมด จึงต้องมีการจ้างแรงงานไปเก็บเกี่ยว ก็ทำให้มีต้นทุนเพิ่มขึ้นอีก
ประเด็นการปลูกข้าวจะยาก หรือจะง่ายมากน้อยแค่ไหน ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจนะครับ เพราะผมก็ไม่เคยทำนาปลูกข้าวเลยสักครั้ง แต่เท่าที่ดูจากสารคดีต่างๆ ผมว่ามันก็ยากอยู่นะครับ ถ้าใจไม่รักจริง อาจจะถอดใจทิ้งเอาได้ง่ายๆเหมือนกัน
ปัญหาของข้าว และเกษตรกรไทย ผมว่าหลายคนก็คงรู้ๆกันอยู่นะครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทีดิน ที่นา เรื่องสภาพอากาศที่ค่อนข้างจะแปรปรวน เรื่องแรงงานที่เหลือทำการปลูก และเก็บเกี่ยว รวมไปถึงเรื่องราคาข้าว ฯลฯ ไม่ว่าปัญหาจะมีมากมายขนาดไหน สิ่งที่คนธรรมดาๆแบบเราทำได้ก็คือ การกินข้าวให้คุ้มค่านั่นเอง
การกินข้าวให้คุ้มค่าเป็นยังไง ก็ง่ายๆครับ...กินยังไงก็ได้ ไม่ให้ข้าวเหลือทิ้งยังไงล่ะครับ กินน้อยก็ตักน้อย กินมากก็ตักมาก หรือตักให้กินพออิ่มนั่นแหละครับ
อย่างที่บอกนะครับ ข้าว เป็นสิ่งที่สูงค่านะครับ ใครได้กินข้าวอิ่มทุกมื้อ ถือว่าโชคดีแล้ว ผิดกับบางคนที่กว่าจะได้กินข้าวอิ่มๆสักมื้อ มันช่างยากเย็นแสนเข็น คนพวกหลังนี่ จะรู้จักบุญคุณของข้าวมากครับ เขาจะกินจนหมดไม่ให้เหลือเลย ผิดกับคนพวกแรกที่กินเหลือก็ทิ้ง เพราะจะซื้อกินอีกเมื่อไหร่ก็ได้ (แต่คนดีๆก็มีนะครับ ไม่ได้เหมารวมไปซะหมด)
สุดท้ายของบทความนี้ ผมอยากให้ทุกคนกินข้าวกันให้หมดนะครับ หรือถ้ากินไม่หมด ก็ขอให้เหลือทิ้งน้อยที่สุด เพราะข้าวสูงค่า ปลูกยาก กว่าจะได้ข้าวมา ชาวนาเหนื่อยกันมาก ถ้าเรากินทิ้งกินขว้าง แล้วเกิดวันหนึ่งชาวนาหมดกำลังใจขึ้นมา แล้วเราจะเอาข้าวที่ไหนกินกันล่ะครับ (คงต้องปลูกเองซะล่ะมั้ง)
อ่อ...ทิ้งท้ายอีกนิดนึง ไม่รู้ว่าจะมีใครทำแบบผมบ้างรึเปล่านะครับ ทุกครั้งที่ผมกินข้าวไม่หมดจริงๆ เพราะยัดไม่ลงแล้ว ก่อนที่ผมจะทิ้งข้าว ผมจะยกมื้อไหว้ข้าวทุกครั้งเพื่อเป็นการเคารพ และขอโทษที่กินไม่หมดน่ะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น