หาวเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง ที่ไม่ต้องอยู่ใกล้กัน หรือมีการสัมผัสตัวกันก็เป็นโรคหาวนี้ได้ หาวไม่ได้เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย หรือเชื้อไวรัสชนิดใดเลย เพราะฉะนั้นเวลาเป็นโรคหาว จึงเป็นไม่นานก็หายไปเอง
จากการวิจัยพบว่า หาวเป็นโรคติดต่อ ที่สามารถติดต่อกันได้ 2 ทาง คือ ทางการมองเห็น และทางการได้ยิน เช่น ถ้าเรามองคนที่กำลังหาวอยู่ ส่วนมากเราก็จะมีอาการหาวตาม บางทีดูทีวีอยู่ มีฉากหาวในห้องนอน เราก็ยังหาวตามก็มี ส่วนการได้ยินก็อย่างเช่น มีคนมาหาวให้เราได้ยิน เราก็อาจจะหาวตาม บางทีคุยโทรศัพท์อยู่ แต่คู่สนทนาหาว เราก็หาวตามก็มี
การรักษาโรคหาวมีอยู่ 2 วิธีด้วยกัน แต่เนื่องจากโรคหาวเป็นโรคที่ไม่ร้ายแรง คนส่วนมากจึงไม่ค่อยรักษา แต่ถ้าใครจะรักษาก็มีวิธีดังนี้
1.ฝืน ก็ไม่เชิงรักษานะครับ แต่จะเป็นการป้องกันซะมากกว่า เพราะบางคนหาวแล้วไม่สวย ไม่หล่อ หรือเสียมารยาท หรือบางคนมีน้ำตาไหลแถมอีก ทางรักษาหรือป้องกันก็คือ ฝืน ครับ เอายิ้มเข้าสู้ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ลองหาวไม่อ้าปากดูครับ เท่ไม่เบาเลย
2.หลับ อันนี้เป็นวิธีรักษาแน่นอนครับ แต่ก็มีแอบป้องกันอยู่ด้วยเหมือนกัน เพราะถ้าหลับซะ ก็ไม่มีทางหาวแน่ๆ หรืออาจจะมีละเมอหาวก็ได้นะครับ อันนี้ไม่แน่ใจ แต่ก็รักษาโรคหาวได้ ถ้าเราหลับเต็มตื่น โรคหาวก็จะมาติดต่อเรายากสักหน่อย
ที่เขียนมาทั้งหมดคือ โรคหาวที่ติดต่อกันไปแล้ว แต่จุดเริ่มต้นของการหาวของคนๆแรก หรือตัวการ (คนแพร่โรคหาว) ยังไม่สามารถระบุได้ ว่าเกิดจากอะไร บ้างก็บอกว่าสมองต้องการออกซิเจนจึงหาว บ้างก็บอกว่าเป็นการแก้ง่วงของสมอง
แต่จะยังไงก็ช่าง ผมทิ้งท้ายไว้นะครับว่า หาวไม่ใช่เรื่องร้ายแรง แต่อย่าหาวบ่อยๆ เดี๋ยวคนที่เห็นเราหาวจะรำคานนะครับ ยิ่งสามหาวยิ่งอันตราย อย่าเชียวนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น