หลบหน่อย พระเอกมา
"ไปๆๆๆ"
หัวหน้าหน่วยสวาท
โบกมือให้ลูกน้องรีบวิ่งเข้าไปในตัวตึกที่มีคนร้ายปล้นธนาคารหลบซ่อนตัวอยู่
"เคลียร์
!!!" หน่วยสวาทเข้าเคลียร์เส้นทางที่จะขึ้นไปชั้นบนของตึกทีละชั้นๆ
จนมาถึงชั้นบนสุด ชั้นที่คาดว่าคนร้ายน่าจะหลบซ่อนตัวอยู่
"ชู่...เงียบๆ"
หัวหน้าหน่วยสวาทบอกให้ลูกน้องเงียบๆ แล้วโบกมือให้ลูกน้องแยกกันไปทางซ้าย
และขวาของชั้นนี้ เพื่อตรึงพื้นที่ล้อมจับคนร้าย
"โครม
!!!" หัวหน้าหน่วยสวาทพังประตูห้องที่คาดว่าคนร้ายน่าจะหลบซ่อนตัวอยู่
แต่สิ่งที่หัวหน้าหน่วยสวาท และลูกน้องเจอคือ ถังน้ำแข็งที่มีน้ำแข็งอยู่เต็มถัง
แช่น้ำอัดลมไว้หลายกระป๋อง พร้อมข้อความที่ว่า "เห็นวิ่งขึ้นมาเหนื่อยๆ
พักดื่มน้ำก่อนนะ แล้วค่อยกลับไปพักผ่อนต่อที่บ้าน รัก และเป็นห่วงนะ จุ๊บๆ"
"โธ่
เว้ย !!!" หัวหน้าหน่วยสวาทโมโหมาก แต่ก็เหอะนะ
ตึกทั้งตึกมีห้องเกือบร้อยห้อง ทำไม๊ทำไมหน่วยสวาทมาถูกห้องได้ล่ะเนี่ย
แปลกจริงน้อ
คำเตือน...เรื่องสั้นเรื่องนี้ แต่งเอาฮา โปรดอยู่ในความอารมณ์ดี
อย่าจริงจังมากไป เดี๋ยวไม่สนุกนะเออ ตึงโป๊ะ
"ทีมหน่วยสวาทที่ขึ้นชื่อว่า
เก่งที่สุดในบรรดาหน่วยสวาทที่มีทั้งหมด ยังสิ้นท่า
จับคนร้ายปล้นธนาคารแค่นี้ไม่ได้เนี่ยนะ เหอะ...กระจอกสิ้นดี"
คนร้ายคนหนึ่งที่ถูกหน่วยสวาททีมนี้จับตัวมา พูดเยาะเย้ยหัวหน้าหน่วยสวาท
"อย่าพูดมากน่า
ถ้าฉันไม่จนแต้มจริงๆ ฉันคงไม่มาขอความช่วยเหลือจากนายหรอก ทอม"
หัวหน้าหน่วยสวาท พูดกับ ทอม คนร้ายปล้นธนาคารที่เขาเป็นคนจับมาได้เองกับมือ
"ไม่ไหวจริงๆเหรอ
เบน คนร้ายคนที่นายตามจับอยู่เนี่ย" ทอม ถามเบน ซึ่งเขาก็คือ
หัวหน้าหน่วยสวาทนั่นเอง
"ไม่ไหวจริงๆ
ตามจับมา 5 รอบแล้ว มันหนีไปได้ตลอด" เบน
ยอมแพ้จริงๆ จนต้องมาขอให้ทอมช่วย
"แปลกเนอะ
ฉันเป็นคนร้าย แถมยังเก่งอีกต่างหาก แต่ดันโดนนายจับได้
แล้วพอนายตามจับคนร้ายคนอื่นไม่ได้ นายก็ต้องมาขอให้คนร้ายอย่างฉันไปเป็นพระเอกตามจับคนร้ายแทนนาย
บทมันแปลกๆเนอะ ทำไมต้องให้ฉันเป็นคนไม่ดีมาก่อนด้วยเนี้ย ไม่เข้าใจจริงๆ"
ทอม บ่นกับเบน ถึงเรื่องความแปลกของตัวเอง
"เอาน่า
ก็มันเป็นบท นายเป็นพระเอกของเรื่อง ยังไงๆคนก็ต้องชื่นชอบนายแหละ
ไม่ว่านายจะเป็นคนไม่ดีแค่ไหน ก่อนจะมาเป็นพระเอกก็เถอะ" เบน พูดไปก็น้อยใจไป
ทั้งๆที่ตัวเองมีความสามารถจับคนที่เก่งที่สุดของเรื่องอย่างทอมได้แท้ๆ
แต่ดันกระจอกทันที เมื่อต้องตามจับคนร้ายคนใหม่อีกคน
"ถ้าฉันจับคนร้ายคนใหม่นี้ได้
ฉันจะได้อะไรตอบแทนล่ะ" ทอม ขอสิ่งตอบแทนจากเบน เพื่อตัดสินใจว่าจะช่วย
หรือไม่ช่วย
"นายอยากได้อะไร
ลองเสนอมาก่อน ถ้าฉันให้ได้ ฉันก็จะให้" เบน ถามกลับไป
"อืม
ฉันอยากได้น้องเมียของนาย โอเครึเปล่า" ทอม อยากได้น้องเมียของเบน
ที่เป็นถึงพริตตี้อันดับต้นๆของวงการพริตตี้
"เฮ้ยๆ
ไม่ได้ๆ น้องเมียเป็นของมีค่า เอาแบบนี้ดีกว่า ฉันยกเมียของฉันให้แทนก็แล้วกัน
โอเครึเปล่า" เบน รีบตอบปัดข้อเสนอของทอมทันที
แล้วก็ยื่นข้อเสนอใหม่ให้ทอมแทน
"อั๊ยยะ
ขอเป็นลดโทษให้ฉันเหลือ 1 ใน 3
จะดีกว่านะ ถ้าจะเอาเมียของนายมาเป็นสิ่งตอบแทนน่ะ" ทอม
รีบตอบปัดทันทีเหมือนกัน แล้วก็ยื่นข้อเสนอใหม่กับเบน
"ตามนั้นก็ได้
ฉันจะลดโทษให้นายเหลือ 1 ใน 3
ถ้านายทำสำเร็จ" เบน ตอบตกลงข้อเสนอของทอม
"นายนี่เก่งเนอะ
เป็นแค่หัวหน้าหน่วยสวาท แต่มีอำนาจล้นมือเลย สามารถลดโทษให้ฉันได้ด้วย
สุดยอดๆ" ทอม ยกนิ้วให้เบนว่าสุดยอดมาก แต่ทอมยกนิ้วกลางให้แทนนิ้วโป้ง
"ผิดนิ้วแล้วมั้งทอม
แต่อำนาจฉันก็เยอะจริงๆนั่นแหละ เยอะแบบ งงๆ ลองสลับกันดูมั้ยล่ะ" เบน ถามทอม
"ไม่ล่ะ
ฉันอยากเป็นพระเอกมากกว่า ถึงจะเป็นคนร้ายติดคุก แต่บทเด่นกว่านายเยอะ" ทอม
บอกปัด เพราะเป็นพระเอกเก่งกว่า และดังกว่า
ทอม กับ เบน มองหน้ากัน แล้วก็ต่างคนต่างหัวเราะออกมาเสียงดัง
"หัวหน้าครับ
ทางตำรวจแจ้งมาว่า คนร้ายคนเดิมไปปล้นธนาคารอีกแล้วครับ
ตำรวจขอกำลังสนับสนุนจากเราครับ" ลูกน้องบอกกับเบน
"ไปเอาตัวทอมมาได้แล้ว
เราจะต้องจับคนร้ายคนนี้ให้ได้ภายในวันนี้" เบน สั่งลูกน้อง
"ทอม
ฉันไว้ใจนายนะ ว่านายจะไม่หนี
ฉันเชื่อว่านายคงมีแผนในการตามจับคนร้ายคนนี้อยู่แล้วแน่นอน
เราจะแยกย้ายกันไปตามแผนของใครของมัน พอเสร็จงานแล้ว ก็กลับมาเจอกันที่นีนะ"
เบน จะแยกกับทอม เพื่อไปจับคนร้าย เพราะเชื่อว่าทอมคงมีวิธีของตัวเองอยู่
เหมือนที่เค้าชอบพูดกันว่า ผีเห็นผี ซึ่งในกรณีนี้ก็คือ คนร้ายปล้นธนาคารอย่างทอม
ต้องรู้ถึงวิธีของคนร้ายที่ปล้นธนาคารอีกคนแน่นอน
"ถ้าฉันจะหนีนายไป
ฉันก็หนีไปได้ไม่ไกล แล้วก็หนีได้ไม่นานหรอก เพระยังไงๆ บทของฉันก็ต้องโดนนายไล่จับกลับมาติดคุกอยู่ดีแหละ
เฮ้อ เบื่อบทพระเอกจริงๆเลย" ทอม ส่ายหน้า แล้วก็ทำท่ายักไหล่
"พอเลยๆไม่ต้องพูดมาก
ไปๆ ทำงานไล่จับคนร้ายกันได้แล้ว" เบน เริ่มหมั่นใส้ทอมขึ้นมานิดๆ
"มีสาว
เอ้ย สายแจ้งมาว่า คนร้ายหนีเข้าไปในตึกตรงหัวมุมถนนที่มีร้านเซเว่นฯ
เปิดอยู่ครับ" ลูกน้องของเบนรายงาน
หลังจากที่เบนกับทอมแยกย้ายกันออกตามจับคนร้ายมาได้สักระยะหนึ่ง
"ตึกอีกแล้ว
5 ครั้งที่ผ่านมาก็ตามจับมันไม่ได้เพราะ
ตึกนี่แหละ คราวนี้ตึกมีกี่ชั้นอีกล่ะ" เบน ถามลูกน้อง
"อ้าว
หัวหน้าไม่รู้จริงๆเหรอครับ ผมว่าหัวหน้าก็น่าจะผ่านหน้าตึกบ่อยอยู่นะครับ"
ลูกน้องย้อนถามเบน
"คือแบบ
ในบทของหัวหน้าเนี่ย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
มันจะดูโง่ๆกว่าลูกน้องของตัวเองอยู่สักหน่อย อะไร ยังไง ที่ไหน
บทหัวหน้าจะไม่ค่อยรู้หรอก แต่คนที่รู้คือ ลูกน้องโน้น เอาล่ะ ตึกที่ว่าเนี่ย
มีกี่ชั้น" เบน เซ็งกับตัวเองจริงๆ ที่แค่นี้ก็ไม่รู้ ว่าตึกมีกี่ชั้น
"ตึกตรงหัวมุม
มีอยู่ 5 ชั้นครับ แต่เปิดเป็นออฟฟิตให้เช่า 2
ชั้นแรก ส่วนอีก 3 ชั้นที่เหลือข้างบน
เปิดเป็นห้องพักครับ ตัวตึกมีทางเข้า-ออก แค่ทางเดียวครับ อ่อ
มีทางหนีไฟด้านหลังอีกทางครับ" ลูกน้องรายงานให้เบนทราบ
"นั่นไง
รู้ลึก รู้จริง ยิ่งกว่าเข้ากูเกิลแล้วเสิร์ชหาข้อมูลซะอีก
ทำเอาเราดูโง่ไปอีกเยอะเลย" เบน ยังคงบ่นกับตัวเองต่อไป
ส่วนลูกน้องก็ทำหน้านิ่ง จริงจังกับการไล่จับคนร้ายต่อไป
"พวกนายเชื่อฉันรึเปล่า
ว่าห้องนี้แหละ คือห้องที่คนร้ายหลบซ่อนตัวอยู่ แต่...พอพวกเราเปิดประตูเข้าไป
พวกเราจะเจอกับทอมที่กำลังยืนดื่มน้ำอัดลมอยู่ พวกนายเชื่อรึเปล่า"
หลังจากที่หน่วยสวาทของเบน มาถึงตึกดังกล่าว ก็จัดแผนบุกเข้าไปในตึกเหมือนทุกครั้ง
จนมาถึงห้องที่คาดว่าคนร้ายน่าจะหลบซ่อนตัวอยู่
"โครม
!!!" เบน พังประตูเข้าไปในห้อง แล้วสิ่งที่เจอคือ
ทอมกำลังยืนดื่มน้ำอัดลมอยู่จริงๆ ซึ่งน้ำอัดลมที่ทอมดื่มอยู่นั้นก็คือ
น้ำอัดลมจากถังน้ำแข็งที่คนร้ายเอามาตั้งไว้เหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา
"เฮ้ย
เบน นายจะพังประตูทำไมเนี้ย ทำลายข้าวของเสียหาย
เดี๋ยวก็โดนฟ้องร้องให้ชดใช้ค่าเสียหายหรอก" ทอม หยุดดื่มน้ำ
แล้วหันมาบ่นกับเบน
"ช่างมันเถอะ
ปะ พวกเรากลับ หมดบทของพวกเราแล้ว" เบน ทำหน้าเซ็งๆ แล้วหันหลังออกจากประตู
บอกให้ลูกน้องกลับกันได้แล้ว
"ที่เหลือฝากด้วยนะทอม"
ก่อนที่เบนจะไป เขาก็ได้ฝากความหวังไว้กับทอม ว่าจะสามารถจับคนร้ายได้แน่นอน
"ไม่ต้องห่วง
สบายมาก" ทอม ยกนิ้วให้เบน แต่ก็เป็นนิ้วกลางอีกจนได้
"มันจะกวนโอ๊ยเกินไปละ
บทหัวหน้าหน่วยสวาทเนี่ย" เบน คิดในใจ
"ตามบททั่วๆไปแล้ว
ต่อให้พระรองเก่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถจับคนร้ายได้หรอก แถมพอมาเจอห้องที่คิดว่า
น่าจะใช่ห้องที่คนร้ายหลบซ่อนตัวอยู่ แต่ก็ดันไม่เจอ
ซึ่งตัวบทเองมันก็ไม่บอกหรอกนะ ว่าคนร้ายหายไปไหน หายไปได้ยังไง
แต่บังเอิญว่าผมเป็นพระเอก ระดับความสามารถของผมจะสูงกว่าพระรองอยู่พอสมควร
เพราะฉะนั้นแล้ว เดี๋ยวพอผมเปิดประตูออกไป ผมจะต้องเจอคนร้ายอยู่ที่หน้าห้อง
ของห้องข้างๆนี่แหละ และกำลังจะหนีด้วยแน่นอน" ทอม พูดกับคุณน่ะ คุณผู้อ่าน
"หยุดนะ
อย่าหนีนะ" ทอม ไล่ตามกลุ่มคนร้ายซึ่งมี 4
คนไป หลังจากที่เปิดประตูออกมา แล้วเจอกลุ่มคนร้ายยืนอยู่ที่หน้าห้องของห้องข้างๆจริงๆ
แต่น่าแปลก ที่ทั้งทอม และคนร้ายต่างก็ไม่เคยเห็นหน้ากัน ไม่รู้จักกัน
แล้วคนร้ายจะหนีทำไม แล้วอีกอย่างคือ คนร้ายมีกัน 4
คน แล้วจะวิ่งหนีทอมที่มีคนเดียวทำไม
คนร้ายวิ่งลงไปข้างล่าง และออกนอกตัวตึกไปที่รถที่พวกเขาจอดไว้
แล้วคนร้ายทั้ง 4 คนก็ขึ้นรถ ซิ่งออกไปทันที
ทอม ที่วิ่งตามออกมาทีหลังนั้น ไม่มีรถของตัวเองจะขับตามไป เพราะฉะนั้นแล้ว
ทอมจึง...ขโมย เอ้ย ยืมรถของใครก็ไม่รู้ ที่ดันจอดไว้แถวนั้น
แล้วไม่เอากุญแจรกออกไปด้วย แต่พอทอมซิ่งรถออกไป เจ้าของรถก็จะโผล่มา แล้วตะโกนว่า
"รถฉันๆ เอาคืนมานะ" ทั้งๆที่น่าจะตะโกนว่า "ขโมยๆ"
เพื่อให้ตำรวจมาช่วยจับ แหม...เป็นพระเอกนี่มันดีจริงๆ
"ปังๆๆๆๆ"
คนร้ายยิงปืนใส่ทอมอย่างรัว แต่ก็โดนแต่กำแพง และพื้น หลังจากที่คนร้ายทั้ง 4
คน หนีเข้ามาที่บ้านหลังหนึ่งในแถบชานเมือง แล้วทอมก็ตามมาทัน
"ปัง
!!!" "อ๊ากกกก ลาก่อนโดเรม่อน" ทอม ยิงปืนใส่คนร้ายนัดแรก
คนร้ายร่วงไปหนึ่ง
"ปัง
!!!" "อ๊ากกกก ลาก่อนโนบิตะ" ทอม ยิงปืนใส่คนร้ายนัดที่สอง
คนร้ายร่วงไปสอง
"ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
คนร้ายยิงปืนใส่ทอมจนกระสุนหมด แต่ยิงยังไงก็ไม่โดนทอม โดนแต่กำแพง
และพื้นเหมือนเคย
"ปัง
!!!" "เฮือกกกก ฝากลูกชายข้าด้วย" ทอม ยิงปืนใส่คนร้ายนัดที่สาม
คนร้ายร่วงไปสาม ทอมเก่งจริงๆ ยิงปืนสามนัด คนร้ายร่วงไปสามคน
"ปัง
!!!" "เฮือกกกก พลาดแล้วเรา" อ้าวเฮ้ย
คนร้ายยิงนัดเดียวโดนทอมเหมือนกัน เพราะคนร้ายคนนี้คือ คนร้ายตัวเอกนั่นเอง
แต่แทนที่คนร้ายจะยิงทอมนัดเดียวแล้วร่วงเหมือนตัวประกอบทั่วๆไป ทอมกลับไม่ร่วง
และยังมีบทคนร้ายเดินมานั่งคุยกับทอม
ที่พลาดท่าโดนยิงแล้วนั่งหมดแรงอยู่อีกต่างหาก คนร้ายจะเอาปืนจ่อหัวทอมไว้
แต่ก็ยังไม่ยิง
"เก่งมากนะทอม
ที่ตามฉันมาได้ขนาดนี้ หน้าฉันนายก็ไม่เคยเห็น แต่เปิดประตูออกมา
ดันรู้ว่าพวกฉันคือคนร้ายซะงั้น แถมขับรถห่างฉันตั้งเยอะ ก็ยังตามมาทัน
ยิงปืนก็แม่น สามนัด ลูกน้องฉันร่วงไปครบสามคนเลย เก่งจริงๆ เก่งสุดๆ แต่ขอโทษนะ
คนร้ายตัวเอกอย่างฉันก็เก่งเหมือนกันแหละ พอดีว่าบทฉันก็เด่น ถ้าไม่เด่น
ฉันไม่รับเป็นคนร้ายหรอก" คนร้ายพูดกับทอม
ที่โดนยิงเข้าที่ท้องจนบาดเจ็บสาหัส
"แก...เป็น...ใคร"
ทอม ใช้ความพยายามถามว่าคนร้ายคือใคร ทำไมถึงรู้จักเขา เพราะตอนนี้เขาโดนยิง
และอาจจะไม่รอด
"ปัง
!!!" คนร้ายยิงทอม พระเอกตาย เรื่องสั้นจบ .. เฮ้ย !!! ไม่ใช่ละ
"ปัง
!!!" ยังไม่ทันที่คนร้ายจะตอบคำถามของทอม ว่าเขาคือใคร คนร้ายก็โดนยิงล้มลง
และโดนชาร์จจับกุมในที่สุด ด้วยฝีมือการยิงปืนของหัวหน้าหน่วยสวาท เบนนั่นเอง
"เบน
นายตามฉันมาถูกได้ยังไง แต่ก็ขอบใจนะที่มาช่วยได้ทันเวลาพอดี" ทอม ขอบใจเบน
ที่เข้ามาช่วยประคองเขาลุกออกจากบ้าน เพื่อไปโรงพยาบาล
"รถที่นายยืมมาน่ะ
เป็นรถของสายตำรวจที่แจ้งว่าคนร้ายอยู่ที่ตึกนั้น แล้วรถคนนั้นก็ติด GPS ด้วย
ฉันเลยตามมาถูกยังไงล่ะ" เบน ตอบกับทอม ในขณะที่กำลังเดินออกจากบ้าน
แล้วก็มีรถตำรวจเข้ามาที่บ้านเพียบเลย พร้อมกับรถพยาบาล
เหมือนว่าจอดรถอยู่ใกล้ๆแถวนั้น แต่รอให้ทอมจัดการเสร็จก่อน แล้วค่อยเข้ามา
"เบนนนนนนนนน"
ทอม เกาะลูกกรงของกรงขังในคุกแห่งหนึ่ง แล้วตะโกนเรียกชื่อของหัวหน้าหน่วยสวาทเบน
เขาไม่ได้รับการลดโทษ เพราะเขาจับคนร้ายไม่ได้ แถมยังโดนข้อหาเพิ่มอีกคือ
ขโมยรถตำรวจ และฆ่าคนตายถึง 3 คน ทั้งๆที่เขาก็ไม่ใช่ตำรวจ
เขาจึงต้องรับโทษเพิ่ม
นี่แหละ จุดจบของพระเอกที่เป็นคนไม่ดี ที่คุณอาจไม่เคยรู้ ตึงโป๊ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น